Weer thuis

14 mei 2015 - Tegelen, Nederland

Zo, alweer een dagje thuis met een hoofd vol indrukken. Het zal nog wel even duren voordat al deze indrukken "geland" zijn.

Het was een erg mooie reis en als je mij vraagt wat nu het mooiste was kan ik aklleen maar antwoorden dat alles een hoogtepunt was, vanaf de eerste tot en met de laatste minuut. Vanaf de eerste minuut dat we voet op Chinese bodem hebben gezet voelden we ons thuis en het leek alsof we weer terug waren van een lange reis.

We hebben ons ook geen moment onveilig gevoeld, ook niet in de achterafsteegjes in Peking en Shanghai waar we soms ook 's avonds doorheen zijn geslenterd. Ik voel mij in Venlo op straat onveiliger als in China.

De tijd dat wij daar waren was ook in China vakantie. Rondom 1 mei hebben vele Chinezen een paar dagen vrij en trekken er massal op uit om hun eigen land te ontdekken. Niet verwonderlijk, dat land is zo groot als een continent. Er leven 1,7 miljard Chinezen in dat land. We zijn in een "dorp" geweest met "maar" 2 miljoen inwoners... Ter vergelijking: Amsterdam heeft rond 700.000 inwoners... 

DE mensen daar waren erg vriendelijk en behulpzaam, maar ook erg ongeduldig. Ze hadden altijd haast en voorkruipen was een nationale sport. Ook zijn de Chinezen (naar buiten toe) erg trots op hun land en de "grootse" dingen die het land voor elkaar gekregen heeft. Onder vier ogen gepraat met diverse gidsen blijkt dat er nog al wat aan schort in China. Zo dreigen ze op een compleet verkeersinfarct aan te sturen.. De steden lopen helemaal vast met auto's. Vroeger had iedere chinees een fiets, nu hebben ze allemaal een of twee auto's, of op z'n minst een scooter. Het verkeer in de steden is een complete chaos en je staat overal in de file. Een rijdende parkeerplaats zoals onze reisleider Hans het noemde. Ook het onderwijs gaat niet zoals het behoort. Kinderen worden van kleins af aan gepushed om een zo hoog mogelijke opleiding te volgen. Met als gevolg dat er voor deze kinderen geen enkele vrije tijd meer over blijft. Ze zijn constant aan het studeren en als ze afgestudeerd zijn is er geen werk voor ze op hun niveau. De ouders moeten zich krom werken o de dure studies van de kinderen te kunnen betalen. Ook hier dreigt het volkomen mis te gaan. Dan is er nog het steden beleid van de regering. Er staan in de steden complete wijken met torenflats leeg. Ze zijn gebouwd om de mensen naar de stad te lokken, maar niemand kan de appartementen betalen. Er staan complete spooksteden aan de rand van de grote steden. en toch wordt er nog steeds bijgebouwd. Zo zijn er veel dingen die China niet wil weten en naar de buitenwereld wil laten zien. 
Gelukkig is de nieuwe leider Xi Jinping bezig om een hoop zaken te hervormen.

Maar dit heeft ons er niet van weerhouden om te genieten van deze reis.
Ineens sta je op de Grote muur, of bij het Terracottaleger in Xian. Soms erg onwerkelijk.
Chinezen maken overal een efteling van... Alle bezienswaardigheden zijn aangepast aan de Chinese smaak: Veel herrie, veel kleuren, veel geuren en ga zo maar door. Chinezen houden van veel blingbling en kitsch.en dat laten ze merken ook.

De hotels die wij hadden waren goed en schoon. Het eten was overal goed. Soms was het pittig, de andere keer weer zoet. VAak hebben we op goed geluk iets aangewezen op de kaart, maar altijd smaakte het.
Over de "horrorverhalen" van de toiletten hebben we niet zoveel gemerkt, de toiletten in de hotels en bij bezienswaardigheden waren op Chinese manier op zich goed te doen. Soms waren er wel ronduit vieze toiletten, maar je moet het in hun context zien. Overal werden ook de straten geveegd. De Chinese vrouwen en meisjes waren veelal om door een ringetje te halen, allemaal heel chique gekleed. Ook in de achterafwijkjes waar wij geweest zijn waren ze er op hun best gekleed. een groot contrast met hun leefomgeving. De huizen waren vaak niet meer dan een bouwval. De mannen waren over het algemeen iets slonziger, de jongeren hadden wat meer gevole voor mode.

de ouderen komen 's ochtends en 's avonds samen in de parken en doen daar aan tai chi, qigong, dansen, zingen, gymnastiek en ga zo maar door. Soms zag je iemand met een zweep en een tol of een vlieger en dat soort dingen. Maar ze waren allemaal aan het bewegen. een tegenstelling met de Nederlandse situatie: bij ons worden de ouderen weggestopt in tehuizen en het hoogtepunt van de week is de kienmiddag. de ouderen in China zorgen ook voor de kinderen, de ouders zijn vaak beiden werken en laten de zorg voor hun kinderen aan opa en oma over. Dat is daar niets vreemds.

China is sowieso een land met grote tegenstellingen. Zo sta je in een achterbuurt waar nog gedeeltelijk een open riolering is en het volgende moment sta je in een hypermoderne wereldstad. Arm en rijk loopt hier naadloos in elkaar over. Zo ook modern en traditioneel. We zijn in tempels geweest die omringt waren door wolkenkrabbers en een enorme drukte, maar in de tempels heerste (afgezien van de vele Chinezen en westerse toeristen die er waren) een srene rust. Ook in de tuin van de grote moskee in Xian lag midden in het stadsgedruis, maar er heerste een aangename rust en sereniteit.
Juist die contrasten maken China interessant. 
Je hoeft het niet eens te zijn met hun gebruiken en gedachtengang, maar je moet het wel begrijpen. Als je dat niet doet wordt je helemaal knettergek in China.
Als je ooit zelf naar China gaat doe dat dan openminded. Als je al in China bent geweest weet je wat ik bedoel.

Ook ben ik wereldberoemd in China, ik weet niet hoe vaak ik ben gefotografeerd, al dan niet stiekum. Overal waar wijkwamen moesten Norma en heel vaak ik op de foto met Chinezen. mij werden kleine kinderen in de hand gedrukt voor de foto en opa's en oma's moesten met mij poseren. Wellicht dat mijn rode baard (rood brengt geluk) en mijn hoed hier iets mee te maken hadden. er zijn verschillende Chinezen die nu geloven dat ik een verre nazaat van Vincent van Gogh ben haha.
we waren een bezienswaardigheid op zich.

Kortom een reis die we niet zo snel zullen vergeten. 
We komen zeer zeker nog eens terug naar China, we hebben pas een heel klein gedeelte gezien.

Bedankt voor het volgen van mijn blog en ik hoopm dat je een beetje genoten hebt van onze avonturen en dat ik een tipje van de sluier van het "mystieke" China heb kunnen oplichten.

2 Reacties

  1. Niels:
    14 mei 2015
    Apart landje dat china. De volgende keer als je komt hebben ze overal standbeelden en banners van jullie opgezet, zo beroemd zijn jullie inmiddels haha.
  2. Hanneke:
    15 mei 2015
    Ja, dat van Vincent van Gogh kan ik goed begrijpen! Lijkt er helemaal op, behalve een oor te veel. En natuurlijk helemaal met een knappe vrouw erbij.